Katalog zbiorów biblioteki

Swojej najważniejszej powieści Bułhakow poświęcił 12 lat życia. Kończył książkę w strachu przed aresztowaniem. Napisana w grudniu 1939 roku na 60. urodziny Stalina sztuka Batumi o rewolucyjnej młodości wodza nie spodobała się dyktatorowi. Po otrzymaniu wiadomości o gniewie generalissimusa Bułhakow zapadł na zdrowiu i przestał wychodzić z mieszkania. Ostatnie poprawki dyktował żonie kilkanaście dni przed śmiercią. Ocenzurowana powieść ukazała się dopiero w latach 196667 na łamach miesięcznika Moskwa i od razu stałą się sensacją. Kariera Mistrza i Małgorzaty szybko wykroczyła poza literaturę. Powiedzenia "rękopisy nie płoną" czy "jesiotr drugiej świeżości" weszły do języka potocznego. Moskiewskie adresy bohaterów powieści stały się celem pielgrzymek fanów z całego świata. Ich imionami i przezwiskami nazywano restauracje i kawiarnie. Mistrza i Małgorzatę kochają polscy czytelnicy. Pierwsze polskie wydanie (1969) zniknęło z księgarń w ciągu jednego dnia. Do dziś książka rozeszła się u nas w około 700 tys. egzemplarzy. Kilka lat temu książka Bułhakowa wygrała plebiscyty Polityki i Rzeczpospolitej na najważniejszą powieść XX w. Na jej motywach Andrzej Wajda zrealizował film Piłat i inni. Z inspiracji powieścią powstał też jeden z najważniejszych utworów w historii muzyki rockowej Sympathy for a Devil - The Rolling Stones.

Jest rok 1327, w opactwie benedyktynów dochodzi do serii morderstw. Rozwiązania ich zagadki podejmuje się Wilhelm z Baskerville, franciszkanin. Jego dochodzenie przypomina śledztwa Sherlocka Holmesa. Świat, w którym działa jest labiryntem tajemniczych znaków. Ludzie, z którymi się styka, noszą piętna swojego czasu - reguł i obsesji, zakazów oraz herezji.
Jest w tej powieści dość grozy, łamigłówek, mądrości i piękna, by obdzielić dziesiątki kryminałów, gawęd i albumów o sztuce średniowiecza.